ΓΙΑΤΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΛΑΚΙΩΤΑΚΗΣ ΤΗΡΕΙ ΣΙΓΗ ΙΧΘΥΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟ ΤΩΝ ISRAELI SHIPYARDS
Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης υπήρξε αρκούντως αναλυτικός αναφορικά με το συμβάν της επαφής του με τον εκπρόσωπο των Israeli Shipyards. Εξέδωσε δελτίο τύπου για τη συνάντηση αυτή, πριν προκύψει το ζήτημα με τον κορονοϊό, στο οποίο συμπεριέλαβε και φωτογραφία, προέβη σε ανάρτηση στο twitter και εξήγησε δημόσια τη διαδρομή του κ. Eitan Zucker από το τεστ, στο οποίο υποβλήθηκε στο αεροδρόμιο, μέχρι τη συνάντησή τους στο Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων.
Το ακριβώς αντίθετο συνέβη με τον κ. Γιάννη Πλακιωτάκη. Σε αντίθεση με τον αρκούντως ενημερωτικό κ. Γεωργιάδη, ως φορολογούμενοι μάθαμε για τη συνάντηση του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής με τον εκπρόσωπο των Israeli Shipyards κ. Εitan Zucker από τις δηλώσεις του πρώτου περί ... καραντίνας. Αβίαστα προκύπτει το συμπέρασμα ότι, εάν ατυχώς ο κ. Zucker δε βρισκόταν θετικός στον κορονοϊό, γεγονός που έσυρε τον κ. Πλακιωτάκη πίσω από τα γεγονότα και τον ανάγκασε να δημοσιοποιήσει την καραντίνα, στην οποία τέθηκε, κανείς δε θα ήξερε για τη συνάντησή του εκπροσώπου των Israeli Shipyards με τον Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής με αντικείμενο την αγορά πολεμικών πλοίων, την οποία θα χρηματοδοτήσουν τα χρήματα των φορολογουμένων και όχι η προσωπική περιουσία του κ. Πλακιωτάκη.
Το 2017 τέθηκε σε ισχύ ο ν. 4504/2017, με το άρθρο 57 του οποίου, το πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικό του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής υποχρεώθηκε να δημοσιοποιεί μέσω ανακοίνωσης αναρτητέας στο διαδίκτυο κάθε συνάντηση με εκπροσώπους εταιρειών. Η διάταξη μετέφερε στο πεδίο των προμηθειών του εν λόγω Υπουργείου μέρος των αυξημένων εγγυήσεων του ν. 3978/2011, ο οποίος διέπει πλέον τις προμήθειες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Ο κ. Πλακιωτάκης, ως τομεάρχης ναυτιλίας ΝΔ, είχε καταψηφίσει τον προαναφερόμενο νόμο. Είναι γεγονός ότι οι εγγυήσεις διαφάνειας πέφτουν πάντα λίγο στενές στο ελληνικό πολιτικό σύστημα.
Ο ίδιος ο κ. Πλακιωτάκης δεν είναι φυσικά πολιτικός υπάλληλος του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής. Αυτό, όμως, δεν κλείνει την υπόθεση, αλλά αντίθετα αναδεκνύει ένα τεράστιο ζήτημα υποβάθμισης του επιπέδου διαφάνειας της διακυβέρνησης της χώρας για τον εξής λόγο:
αρνούμενος ο Υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής να συμμορφωθεί με μια ουσιώδη εγγύηση διαφάνειας, η οποία δεσμεύει το σύνολο του στρατιωτικού και πολιτικού προσωπικού και μάλιστα με επαπείληση σοβαρών πειθαρχικών κυρώσεων, θέτει τον εαυτό του σε ένα εξαιρετικό καθεστώς: πρόκειται για τον πολιτικό προϊστάμενο, ο οποίος κραδαίνωντας την αδυσώπητη ισχύ της εκτελεστικής εξουσίας, αφήνει την τήρηση των εγγυήσεων διαφάνειας στους ... υπαλλήλους, διότι ο ίδιος είναι ο ... Υπουργός. Και προφανώς πίσω από μια τέτοια στάση κρύβεται η αξιολογική στάθμιση ότι ο Υπουργός ως ... Άρχων μπορεί να εξαιρεί τον εαυτό του από όσα ισχύουν για τους υφισταμένους του.
Παράλληλα, υπάρχει μια ερώτηση που πρέπει να απαντηθεί: με ποιούς άλλους επιχειρηματίες, πότε και για ποιό λόγο συναντήθηκε ο κ. Πλακιωτάκης κατά τη διάρκεια της θητείας του;
Με τέτοιες παλαιοκομματικές και συντηρητικές πολιτικές επιλογές, οι οποίες αφήνουν βαριές σκιές σε μια συνάντηση με πολύ μεγάλο οικονομικό αντικείμενο, αφενός το επίπεδο της διαφάνειας στη διαχείριση του κρατικού χρήματος υποβαθμίζεται ραγδαία, αφετέρου ανακυκλώνεται η νοοτροπία μιας ευνοιοκρατίας, η οποία ξεκινάει από τους Υπουργούς και τους Βουλευτές για να καταλήξει να εξυπηρετεί τους ίδιους και όχι το κοινωνικό σύνολο.
Σε απλά ελληνικά, τα καλά και συμφέροντα κ. Πλακιωτάκη...